Art Festiwal 2022 Horyniec Teatru
Sklepy cynamonowe
Brunona Schulza w interpretacji Krzysztofa Wakulińskiego.
7 sierpnia, godz. 20.00, sala widowiskowa Gminnego Ośrodka Kultury w Horyńcu-Zdroju, czas
trwania 70 minut
Rok 2022 jest rokiem Brunona Schulza, przypada w nim bowiem 130. rocznica urodzin i 80. rocznica tragicznej śmierci tego artysty, pisarza, malarza i grafika, który żył i tworzył w Drohobyczu.Z tej okazji zapraszamy na jego najsławniejsze dzieło w interpretacji znakomitego aktora Krzysztofa Wakulińskiego. W tle snuć się będzie muzyka żydowska, a klimatu dopełni autorska scenografia i rekwizyty.
Sklepy cynamonoweto tytuł zbioru opowiadań, który uczynił skromnego nauczyciela z Drohobycza sławnym pisarzem. Bruno Schulz zmitologizował rzeczywistość i dzieje rodziny kupieckiej, wzbogacił swoją wyobraźnią artystyczną, a Krzysztof Wakuliński przenosi odbiorców w zaczarowany świat zaułków galicyjskiego sztetla, widzianego oczami małego chłopca, odkrywającego świat z dziecinną fascynacją. W tle będzie się delikatnie snuła muzyka żydowska. Klimat dopełni autorska scenografia oraz rekwizyty.Na scenie obok Krzysztofa Wakulińskiego wystąpią muzycy: Walentyn Dubrowskij (pianino), Michał Półtorak (skrzypce), Tomasz Kupiec (kontrabas).
Krzysztof Wakuliński to wszechstronny aktor teatralny i filmowy, często udzielający się w Teatrze Polskiego Radia. Występował na deskach Teatru Narodowego, Teatru Dramatycznego, Teatru Powszechnego, jednakże największe swoje kreacje stworzył w Teatrze Współczesnym w Warszawie. Szczególnie zapisał się w pamięci widzów rolą Wolanda w Mistrzu i Małgorzacie Michaiła Bułhakowa zrealizowanej w Teatrze Współczesnym.
Walentyn Dubrowskij – absolwent kijowskiego Konserwatorium im. P. Czajkowskiego, pianista, akordeonista, aranżer, akompaniator, pedagog, dyrektor Chóru JCC Kraków, współpracujący m.in.
z Andrzejem Zaryckim, Beatą Paluch, Andrzejem Grabowskim, Lechem Dyblikiem oraz wieloma muzykami i wokalistami w kraju i za granicą. Fundator i członek Zarządu Fundacji Artchata.
Tomasz Kupiec – absolwent Wydziału Jazzu Akademii Muzycznej w Katowicach, kontrabasista, aranżer, wykładowca akademicki, współpracujący m in z Nigelem Kennedym, Karen Edwards, Andrzejem Sikorowskim czy zespołem Maanam. Dyrektor Rady Programowej Fundacji Artchata.
Michał Półtorak – skrzypek i mandolinista, kierownik muzyczny Piwnicy Pod Baranami, wcześniej kierownik muzyczny zespołu Marka Grechuty ,,Anawa”, współpracujący m. in. z Aloszą Awdiejewem, Grzegorzem Turnauem, Jackiem Wójcickim, Anną Dymną. Prezes Zarządu Fundacji Artchata.
Lunapark
spektakl z piosenkami Grzegorza Ciechowskiego
9 sierpnia, godz. 21.00, Amfiteatr w Horyńcu-Zdroju, czas trwania 65 minut
Zapraszamy na spektakl z piosenkami niezapomnianego Grzegorza Ciechowskiego, słynnego Obywatela GC, lidera grupy Republika.
Spektakl powstał jako egzamin podsumowujący letnią sesję III roku Wydziału Aktorskiego warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza. To artystyczny felieton o czasach PRL-u i jednocześnie autorski zapis zmagań artysty w walce o niezależność w obliczu cenzury.
W przedstawieniu usłyszymy zarówno te najbardziej znane, jak i mniej eksploatowane przez stacje radiowe piosenki Ciechowskiego. Zabrzmią: Śmierć w bikini, Biała flaga, Mamona, Nieustanne tango, Nie pytaj o Polskę, Arktyka, My lunatycy, Psy Pawłowa, Hibernatus, Znak „=”, Tu jestem w niebie. Utwory wykonane przez dwudziestoparolatków układają się w opowieść o ich oczekiwaniach, marzeniach, rozterkach, lękach i pragnieniach.
Reżyseria: Anna Sroka-Hryń, aranżacje: Mateusz Dębski, reżyseria światła: Piotr Hryń, obsada: Kamila Brodacka, Małgorzata Kozłowska, Klaudia Kulinicz, Zuzanna Saporznikow, Marta Sutor, Marcin Franc
Aleksander Kazimierczak, Konrad Szymański, Mateusz Dębski (pianino).
Pamiętnik z powstania warszawskiego
Mirona Białoszewskiego w interpretacji Dominiki Ostałowskiej
9 sierpnia, godz. 19.00, Gminny Ośrodek Kultury w Horyńcu-Zdroju
wejściówki
WYDARZENIE TOWARZYSZĄCE
Nikt tak nie opisał pierwszych dni powstania jak Miron Białoszewski, dlatego twórcy tak chętnie sięgają po jego relację losu warszawskich cywilów. Minimalistyczna forma przedstawienia pozwoli widzom wsłuchać się w tekst Białoszewskiego. Wyciszona opowieść bez patosu, bez heroizmu, w prostych słowach, potocznym językiem przedstawi powstańczą codzienność w piwnicach, w kanałach, w kościołach. Aktorce na scenie towarzyszyć będą wizualizacje stworzone z archiwalnych zdjęć Warszawy, oraz muzyka na żywo w wykonaniu Dominika Rosłona i Anny Szczygieł.
Reżyseria, wykonanie: Dominika Ostałowska, pianino: Dominik Rosłon, wiolonczela: Anna Szczygieł
Dominika Ostałowska
aktorka teatralna i filmowa. Była związana z warszawskimi teatrami Ateneum 1994–2000) i Powszechnym (2000–2012), obecnie występuje w Teatrze Studio. Za rolę Marianny w Opowieściach lasku wiedeńskiego Ödönavon Horvátha w reżyserii Agnieszki Glińskiej otrzymała Nagrodę im. Aleksandra Zelwerowicza miesięcznika „Teatr” za sezon 1998/1999. Zagrała m.in. w Garderobianym Krzysztofa Zaleskiego (1997), Kobiecie z morza Roberta Wilsona (2005), wielokrotnie występowała w spektaklach Anny Augustynowicz oraz Agnieszki Glińskiej. Stworzyła przejmującą kreację Izabeli w Miarce za miarkę Augustynowicz (2007), za którą została nagrodzona na festiwalu KONTAKT i Ogólnopolskim Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych. Zagrała w wielu filmach, m.in. w Łagodnej Mariusza Trelińskiego, Historiach miłosnych Jerzego Stuhra, Wojaczku Lecha Majewskiego oraz Daleko od okna Jana Jakuba Kolskiego. Wystąpiła również w kilkunastu spektaklach Teatru Telewizji oraz w licznych słuchowiskach radiowych, za które była kilkakrotnie nagradzana.
fot. Rafał Latoszek
Dominik Rosłon
wszechstronnie uzdolniony muzyk: wibrafonista, pianista, perkusista, kompozytor. Podczas konkursu
w ramach festiwalu „Jazz nad Odrą” został uznany za indywidualność jazzową 2007 roku. Jest też laureatem klucza do kariery 2007 Festiwalu „Pomorska Jesień Jazzowa”, jak również nagrody indywidualnej na „Pinnenberg Jazz Festiwal” w Niemczech. Na swoim koncie posiada kilka nagranych płyt, gdzie spełniał różne jako pianista, perkusista, kompozytor i aranżer. Współpracował z Teatrami Muzycznymi w Chorzowie, Gdyni, teatrami warszawskimi Rampa, Buffo, Och Teatr, Roma. Występował u boku m.in. takich artystów jak: Krystyna Janda, Piotr Machalica, Marian Opania, Lidia Stanisławska, Mieczysław Szcześniak, Monika Brodka, Ewa Uryga.
Anna Szczygieł
Wiolonczelistka, manager kultury, pedagog. Absolwentka Akademii Muzycznej w Bydgoszczy, współpracowała z orkiestrami w Portugalii, Polsce, Włoszech i Szwajcarii. Jako kameralistka występowała w Japonii. Działa w obszarze muzyki klasycznej jak i rozrywkowej.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.
Dożywocie
komedia Aleksandra Fredry
11 sierpnia, godz. 20.00, Gminny Ośrodek Kultury w Horyńcu-Zdroju
bilety 35 zł
WYDARZENIE TOWARZYSZĄCE / Fundacja Teatr Klasyki Polskiej
Arcydzieło Fredry, mimo anturażu XIX stulecia pozostaje żywą i niezwykle aktualną komedią i nie potrzeba zmiany kostiumu na współczesny, żebyśmy mogli odnaleźć wady i przywary jakże aktualne mimo postępu technologicznego. Czasy zmieniają się, człowiek pozostaje ten sam.
Dożywocie Aleksandra Fredry napisane w latach 1834-1835 należy obok Ślubów Panieńskich, Pana Jowialskiego i Zemsty do kwartetu najwybitniejszych komedii tego autora. W Dożywociu Fredro osiągnął prawdziwe mistrzostwo w tworzeniu postaci, które znakomicie oddają psychologię charakterów. Łatka z Dożywocia, grany tutaj znakomicie przez Jarosława Gajewskiego, jest bez najmniejszej wątpliwości bliskim krewnym Harpagona Moliera, ale mający dzięki Fredrze swoje własne oblicze duchowe. Pierwszeństwa musi Harpagonowi ustąpić, jako starszemu; ale oprócz tej różnicy wieku nie ma w literaturze dramatycznej świata figury im równej. Komizm płynący z charakteru Łatki, zlewa w zupełną, doskonałą harmonię z komizmem wymyślonych ad hoc sytuacji.
Geniusz Fredry polega na tym, że jest to jedna z najśmieszniejszych komedii jaką napisano po polsku, mimo, że przedstawia dość szpetne cechy ludzkich charakterów. Łatka, który kupił dożywocie Leona Birbanckiego, czerpie dochód z procentów od jego majątku – dopóki ten żyje. Birbancki nie dba ani o majątek, ani o zdrowie i czerpie z życia pełnymi garściami, ku rozpaczy Łatki, który chciałby pozbyć się nieudanej inwestycji i jednocześnie robi wszystko, żeby chronić zdrowie Leona.
Motywacja Łatki ma ścisły związek z obawą utraty dożywocia wraz ze śmiercią Birbanckiego. Fredro w sposób arcykomiczny pokazuje świat pozbawiony skrupułów, pełen chciwości, gdzie ojciec (Orgon) aby pozbyć się długów gotów jest sprzedać swoją córkę.
Reżyseria: Michał Chorosiński, scenografia i kostiumy: Aleksandra Reda, muzyka: Marcin Pospieszalski, obsada: Jarosław Gajewski, Leszek Zduń, Cezary Łukaszewicz, Łukasz Lewandowski, Ksawery Szlenkier, Paweł Lipnicki, Karolina Piwosz, Dariusz Kowalski, Jakub Kornacki, Henryk Gołębiowski, Cyprian Komza, Jerzy Matysiak, Błażej Bebenca.
Król Maciuś
spektakl familijny
12 sierpnia, godz. 18.00, sala widowiskowa Gminnego Ośrodka Kultury w Horyńcu-Zdroju, czas trwania 75 minut
Spektakl familijny na motywach znanej książki Janusza Korczaka Król Maciuś Pierwszy. Twórcami
spektaklu są twórcy z grupy teatralnej O!Teatr z krakowskiego środowiska artystyczno-kabaretowego. O!Teatr to jedyny projekt w Polsce, który łączy elementy komediowo-kabaretowe z lalkowym teatrem dla dzieci i dorosłych. Komizm przedstawień nie jest banalny, co pokazują zarówno reakcje dzieci jak i dorosłych.
Spektakl opowiada historię małego chłopca, który w wieku 10 lat musiał stanąć na czele swojego królestwa w bardzo odpowiedzialnej roli króla. W czasie spektaklu dzieci przekonają się, że dorosłość nie jest taka jak nam się do końca wydaje. Wcale nie można robić tylko tego na co ma się ochotę, a już na pewno nie jest tak, że nikogo nie trzeba pytać o zdanie. W rzeczywistości trzeba podejmować decyzje i być za nie odpowiedzialnym. Trzeba pamiętać, że wszystko co robimy niesie za sobą jakieś konsekwencje nie tylko dla nas, ale też dla innych. Tego wszystkiego dzieci naucza się w czasie
wspaniałej zabawy, którą gwarantuje im spektakl. Jest w nim mnóstwo humoru i wspólnego działania, bo jak się okaże wspólnymi siłami można zdziałać naprawdę wiele. Pojawi się
też mnóstwo zaskakujących postaci.
Obsada: Michał Wiewióra i Marek Stawarz. Postacie: król Maciuś, chłopiec Felek, Dziennikarz, zły Król, ministrowie, narratorzy.
Simona K. Wołająca na puszczy
monodram w wykonaniu Agnieszki Przepiórskiej
16 sierpnia, godz. 20.00, Gminny Ośrodek Kultury w Horyńcu-Zdroju
wejściówki
Spektakl w oparciu o książkę pt. Simona. Opowieść o niezwyczajnym życiu Simony
Kossak Anny Kamińskiej, wydanej przez Wydawnictwo Literackie w Krakowie.
Spektakl opowiada o kobiecie, którą niełatwo jest zrozumieć i trudno pokochać. Simona Kossak to nie leśny anioł ratujący sarny, ptaki i drzewa. To postać z krwi i kości. Pełna konfliktów, żądna uznania, ale nie w pełni doceniona. Simona K. Wołająca na puszczy to opowieść o kobiecie niezwykłej i pełnej sprzeczności. Silnej i zagubionej, bezkompromisowej i wrażliwej, ale przed wszystkim bardzo odważnej. Simona przez całe życie z czymś się mierzy – z nazwiskiem obarczonym legendą pokoleń artystów, oczekiwaniami rodziny, własnym wyobrażeniem szczęścia. Ostatecznie wybiera życie
w odosobnieniu, wymagające siły i wiary w słuszność dokonanego wyboru.
Spektakl Simona K. Wołająca na puszczy miał premierę na scenie Big Book Cafe w Warszawie
w październiku 2020 roku.
Twórcy spektaklu: Agnieszka Przepiórska (aktorka i pomysłodawczyni), Anna Gryszkówna (reżyseria),
Piotr Rowicki (tekst), Anna Maria Karczmarska (scenografia i kostium).
Po spektaklu rozmowa z Anną Kamińską i Agnieszką Przepiórską.
Agnieszka Przepiórska opowiada historię kobiety, która całe swoje życie udowadniała, że warto z uporem szukać swojej drogi, odrzucenie można przekuć w siłę, wierność ideałom nie jest śmieszna,
a wrażliwość i zachwyt dla natury to nie przejaw głupoty i słabości. Na końcu monodramu „Simona
K. Wołająca na puszczy” widzów czeka jeszcze piękny i wzruszający, by nie powiedzieć, romantyczny monolog o istocie natury i miejscu w niej człowieka.
LIDIA RAŚ, DZIENNIK GAZETA PRAWNA, 23 listopada 2020
Agnieszka Przepiórska zrobiła na temat polskiej biolożki kolejny monodram w swej teatralnej karierze i znów mnie zachwyciła. Simona K. Wołająca na puszczy to kolejny powód, dla którego wprost wielbię aktorstwo tej artystki. Kolejne znakomite dzieło, które powstało tym razem, nie pozwala nawet
na chwilę oderwać oczu od tego, co dzieje się na scenie. […] Panią Agnieszkę mógłbym na scenie oglądać godzinami. Historia jest pod względem narracyjnym poprowadzona nienagannie i płynie z takim impetem, że nie daje widzowi chwili wytchnienia. Niestety, spektakl trwa tylko niewiele ponad godzinę, a wachlarz aktorskich emocji pokazanych w tym czasie mógłby obdzielić niejedną warszawską scenę teatralną.
ROBERT TRĘBICKI, TEATRDLAWSZYSTKICH.EU, 16 września 2021
Agnieszka Przepiórska – aktorka teatralna, serialowa i filmowa. Laureatka wielu teatralnych nagród, m.in. na Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora we Wrocławiu czy Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej. Absolwentka Wydziału Aktorskiego w Państwowej Wyższej Szkole Sztuki Teatralnej i Filmowej w Sankt Petersburgu. W latach 2005–2008 aktorka Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu. Współpracowała z teatrami w całej Polsce, m.in. Teatrem Polskim w Bielsku-Białej, Lubuskim Teatrem im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze, Teatrem Współczesnym w Szczecinie, Bałtyckim Teatrem Dramatycznym im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie, Teatrem IMKA w Warszawie, Teatrem Powszechnym w Warszawie, Teatrem WARSawy czy Teatrem Polonia w Warszawie, a obecnie z Teatrem im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Znana jako odtwórczyni tytułowej roli i współautorka spektaklu Ginczanka. Przepis na prostotę życia (reż. Anna Gryszkówka, koproducja: Teatr na Plaży), Danuta Wałęsa ze spektaklu Wałęsa w Kolonos (reż. Bartosz Szydłowski) oraz hipnotyzująca wróżka Talia z Nowohuckiej telenoweli (reż. Jakub Roszkowski). W kultowym teatrze kabaretowym „Pożar w Burdelu” występuje jako Dzika Agnes, HGW i Samotna Matka.
Dofinansowano z budżetu państwa – ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
